ไฟ LED โดยเฉพาะแสงสีเขียวเป็นตัวยับยั้งกุ้งวัยอ่อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
แสงประดิษฐ์ในมหาสมุทรอันมืดมิดสามารถดึงดูดสิ่งมีชีวิตในทะเลได้หลากหลายชนิด ตั้งแต่แพลงก์ตอน ฉลาม ไปจนถึงนกทะเล ซึ่งบางครั้งมีผลร้ายแรงถึงชีวิต การศึกษาของนอร์เวย์พบว่ากุ้งทางตอนเหนือซึ่งอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มืดสลัว ดูเหมือนจะหนีจากแสง โดยเฉพาะกุ้งที่มีสีเขียว ซึ่งเป็นหนทางที่มีศักยภาพในการลดการจับกุ้งวัยรุ่นที่ไม่ต้องการ
อวนลากกุ้งเป็นเหมือนกรวยขนาดใหญ่ที่เรือประมงพาณิชย์ลากไปตามพื้นมหาสมุทร ตาข่ายกว้างที่สุดที่ด้านหน้าและเรียวไปทางด้านหลังโดยที่ยังจับตาข่ายอยู่ ชาวประมงมีทางเลือกอยู่แล้วเพื่อช่วยหลีกเลี่ยงการจับปลา การวางตะแกรงไว้ใกล้กับท้ายอวนลาก รวมถึงการใช้อวนที่มีขนาดตาข่ายต่างๆ ช่วยให้สัตว์ทะเลบางตัวที่ไม่อยู่ในเป้าหมายสามารถหลบหนีได้อย่างปลอดภัย
ในการศึกษาของนอร์เวย์ นักวิจัยพบว่าไฟ LED อาจเป็นอีกวิธีหนึ่งในการจัดการการเก็บเกี่ยว การติดตั้งไฟ LED ดวงเดียวที่ด้านในของตาข่าย ซึ่งห่างจากปากประมาณครึ่งหนึ่ง นักวิทยาศาสตร์สามารถลดการจับกุ้งวัยรุ่นได้อย่างมาก
นักวิทยาศาสตร์นำอวนติดไฟสำหรับอวนลากทดสอบด้วยไฟ LED ที่ส่องแสงสีเขียว แดง หรือขาว ทั้งสามลดจำนวนกุ้งวัยรุ่นที่จับได้ แต่ในระดับที่แตกต่างกัน เมื่อเทียบกับอวนที่ไม่มีแสง แสงสีเขียวทำให้การจับกุ้งขนาดขั้นต่ำตามกฎหมายลดลง 54 เปอร์เซ็นต์ แสงสีขาวลดการจับได้ 42 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่แสงสีแดงทำให้การดักจับลดลง 31 เปอร์เซ็นต์ กุ้งทุกขนาดตอบสนองต่อแสง แต่ขนาดตาข่ายทำให้กุ้งตัวเล็กหนีไปได้เท่านั้น
สำหรับวิธีที่แสงนำไปสู่การลดจำนวนปลาที่จับได้ สมมติฐานหลักข้อหนึ่งก็คือ กุ้งคิดว่าแสงคืออันตรายและหนีผ่านตาข่ายที่ด้านล่างของตาข่าย อีกทางหนึ่ง กุ้งอาจเฉยเมยเมื่อเข้าใกล้แสง และตัวที่เล็กกว่าจะกรองผ่านตาข่าย
“เราไม่สามารถสังเกตพฤติกรรมตามธรรมชาติได้” Ólafur Ingólfsson หัวหน้าทีมวิจัยจาก Institute of Marine Research ในเมืองเบอร์เกน ประเทศนอร์เวย์ กล่าว “คุณต้องสรุปว่าเกิดอะไรขึ้น”
เนื่องจากกุ้งสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่มืดได้ โดยทั่วไปแล้วเคล็ดลับคืออย่าทิ้งกุ้งด้วยแสงที่แรงเกินไปหรือเป็นเวลานาน การทำให้กุ้งตาบอดจะทำให้พวกมันไม่สามารถให้อาหารหรือหลีกเลี่ยงผู้ล่าได้ แต่แสงเพียงเล็กน้อย—โดยเฉพาะสีเขียว—สามารถยับยั้งได้ดี
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าแสงประดิษฐ์ไม่เพียงแต่ให้ประโยชน์กับกุ้งตัวอ่อนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงส่วนต่างกำไรของชาวประมงที่ทำงานภายใต้โควตาการจับปลาที่จำกัด
ในนอร์เวย์ กุ้งแบ่งออกเป็น 3 ประเภทขนาด ได้แก่ ขนาดเล็ก ขนาดเล็กแบบอุตสาหกรรม และแบบต้ม กุ้งตัวใหญ่ที่สุดมีราคาสูงกว่ากุ้งขนาดอุตสาหกรรมถึง 5 เท่า และสูงกว่ากุ้งตัวเล็กถึง 24 เท่า
ชาวประมงอวนลากกุ้งในนอร์เวย์จำเป็นต้องขึ้นฝั่งกุ้งทุกตัวที่จับได้โดยไม่คำนึงถึงขนาด แต่พวกเขาอาจถูกล่อลวงให้จับกุ้ง “เกรดสูง” ได้ นั่นคือโยนกุ้งตัวเล็กกลับไปตามตัวใหญ่ที่ทำกำไรได้มากกว่า การเลือกจับปลามากขึ้นอาจทำให้ชาวประมงได้รับผลตอบแทนที่สูงขึ้นในขณะที่หลีกเลี่ยงการปฏิบัติเช่นนี้
แสงประดิษฐ์ไม่ใช่ยาครอบจักรวาล แต่ด้วยขนาดตาข่าย และการกำหนดค่าของอวนลากและกริด อาจเป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการช่วยลดการจับ
Terje Jørgensen เพื่อนร่วมงานของ Ingólfsson ซึ่งอยู่ที่ Institute of Marine Research กล่าวว่า “หากเราต้องการรักษาการจับกุ้งที่ใหญ่ที่สุดในขณะที่ลดการจับกุ้งวัยรุ่น วิธีแก้ปัญหามากกว่าหนึ่งวิธีก็เป็นความคิดที่ดี”
Scott Groth นักวิจัยจาก Oregon Department of Fish and Wildlife ซึ่งช่วยจัดการประมงอวนลากกุ้งสีชมพูของรัฐ แต่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการวิจัยกล่าวว่าการศึกษานี้น่าสนใจ แต่จำเป็นต้องมีการทดลองเพิ่มเติมเพื่อแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงการจัดการ
Groth กล่าวว่าความสำเร็จใดๆ ในการลดการจับกุ้งเด็กต้องได้รับการชั่งน้ำหนักเทียบกับความเสี่ยงที่แสงจะดึงดูดปลาตัวอื่น ในการประมงกุ้งของโอเรกอน เขากล่าวว่า ความกังวลหลักคือการจับปลายูลาชอน ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่มีกลิ่นเหม็นซึ่งคุกคามและมีความสำคัญมาช้านานต่อชุมชนพื้นเมืองในท้องถิ่น
“ฉันคงกังวลถ้ามีใครมาจุดไฟบนอวนลากของเรา” Groth กล่าว “พวกมันสามารถดึงดูดปลาได้ และนั่นอาจดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการมันหรือไม่ [แสง] มีผลอย่างมาก”
